τραγούδια του πόθου

ΦΡΑΓΚΑ, ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΑ

Μωρή Φράγκα, Φραγκοπούλα, βάϊ
Μωρή Φράγκα, Φραγκοπούλα, κι όμορφη Γιαννωτοπούλα
Ποιος σου το είπε; Δε σε θέλω βάϊ,
ποιος σου το είπε δε σε θέλω κι έβαλες τα λερωμένα
κι έβαλες τα λερωμένα, βάϊ,
Και έβαλες τα λερωμένα και τα λερωφορεμένα.
Ρίξτα κάτω τα καημένα, βάϊ,
ρίξτα κάτω τα καημένα κι έλα βράδυ με τ’ μένα.
κι έλα βράδυ με τ’ μένα, βάϊ,
κι έλα βράδυ με τ’ μένα, να σε ντύσω γκατηφένια.
να σε ντύσω γκατηφένια, γκατηφένια κι αλατζένια.
- Δεν έρχομαι εγώ για σένα, βάϊ,
δεν έρχομαι εγώ για σένα, να περνάς χαριτωμένα.
Τ’ είσ’ ένας κακός μαργιόλος, βάϊ,
τ’ είσ’ ένας κακός μαργιόλος, είσαι ψεύτης, κατεργάρης.
είσαι ψεύτης, κατεργάρης, βάϊ,
είσαι ψεύτης, κατεργάρης, με φιλάς και μ’ αγκαλιάζεις.
Με φιλάς και μ’ αγκαλιάζεις, βάϊ,
με φιλάς και μ’ αγκαλιάζεις και κατόπι μ’ απαργιάζεις.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο, βάϊ,
σαν την καλαμιά στον κάμπο, σαν τη στάχτη στα σκουπίδια.
Σαν το κούτσουρο στ’ αμπέλι, βάϊ,
σαν το κούτσουρο στ’ αμπέλι. Μοναχή και μαραμένη.


κι επιτέλους, η πολυτραγουδισμένη Φράγκα απάντησε! αποκαλύπτοντας το ποιόν του κελευστή της και τα πεπραγμένα του! από τη συλλογή του ΥΦΑΝΤΗ "Πωγωνίσιος γάμος"

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ ΡΟΥΣΑ ΡΟΥΣΑ


Τα μαλλιά σου ρούσα ρούσα
μ’ άναψαν φωτιά κι αγκούσα,
τα μαλλιά σου τέλι τέλι,
η καρδιά μου εσένα θέλει,
τα μαλλιά σου και ο λαιμός σου
μ’ έφεραν στον ορισμό σου.
Ρίξε τα μαλλιά σου πίσω,
να ΄ρθω για να σε φιλήσω.
Ρίξε τα μαλλιά σου εμπρός
να ‘ρθω για να μπω γαμπρός.


Τα μαλλιά μιας κοκκινομάλας και ο πόθος του ...φέρελπη, επίίδοξου γαμπρού σε τραγούδι από τη συλλογή των ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΥΤΗ "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ" - μια από τις συλλογές που μεταγράφηκαν ψηφιακά στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ"

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΑ ΕΙΔΑ


Όλα τα κορίτσια τα είδα,
με τα νάζια, με τα χάδια,
μια κοκκινοφορεμένη,
μου ΄χει την κάρδια καμένη.
Δε μπορώ να την γελάσω,
το χεράκι της να πιάσω
και μ’ αρμήνευε μια θειά μου,
μια καλή γειτόνισσά μου.
- Στο χορό που θα χορεύει
σύρε, πιάσ’ την απ’ το χέρι.
Αν τη δεις να κοκκινίσει,
πάλ’ εσένα θ’ αγαπήσει.
Αν τη δεις να πάρει χώμα,
έχε την ελπίδα ακόμα.
αν τη δεις να πάρει πέτρα,
πάρ’ τη κάπα και σκαπέτα.

από τη συλλογή του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΡΟΧΑΛΙΑ και συνοδεύεται και από δύο cd. το τραγούδι σε παραλλαγές απαντά σε πολλές, διαφορετικές περιοχές. θρακιώτικη παραλλαγή διασκεύασαν σε δίσκο τους οι MODE PLAGAL

ΑΣΤΡΙ ΜΟΥ ΚΙ ΑΣΤΡΙΤΗ ΜΟΥ ( 1η ΠΑΡΑΛΛΑΓΉ)


Άστρι μου κι αστρίτη μου
κι αυγερινέ,
το ‘μαθες τι μου ‘καμε
εμένα η αυγή.
Μ’ ήβρε το ξημέρωμα
στο μαχαλά
κι αυτό το ξεμπούλωμα
στη γειτονιά,
βγαίνουν και τρεις αρχόντισσες
και με ρωτούν:
-Άγουρε, καλλιάγουρε
ποιονε καρτερείς,
ποιον αφέντη καρτεράς
η ποια κυρά.
-Ουδέ αφέντη καρτερώ
κι ουδέ κυρά.
Καρτερώ την πέρδικα
την πλουμιστή,
πο’ ‘χει το λαιμό της
άσπρο σαν χαρτί,
πο’ ‘χει τη μεσούλα της
λιανή για το σπαθί.


Τραγούδι του πόθου όπως το συναντήσαμε στη συλλογή των ΦΩΤΙΟΥ, ΛΥΤΗ "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ", μια από τις σημαντικότερες έντυπες συλλογές πολυφωνικών τραγουδιών. Παραλλαγή του τραγουδιού δισκογραφήθηκε, δίνοντας μάλιστα και τον τίτλο της δισκογραφικής έκδοσης "ΑΣΤΡΙ ΜΟΥ ΚΙ ΑΣΤΡΙΤΣΙ ΜΟΥ", με τραγούδια από τα Μαστοροχώρια (ερμηνεία Θεανώς και Μαριάννας Τζήμα)

ΑΧ ΝΤΟΥΝΙΑ ΜΟΥ


Άχ! Ντουνιά μωρέ ντουνιά μου, (δις)
δε σε γλέντησε’ η καρδιά μου. (δις)
Μια καρδιά σαν την δικιά μου(δις)
ποτε κλαίει πότε γελάει (δις)
Πότε λιάνοτραγουδάει. (δις)
ο ντούνιας οπού περνάει, (δις)
και δε μας καλημεράει. (δις)
Που περνάει γιαβάς γιαβάς (δις)
σαν του Μάη τα κεράσια. (δις)


΄έτσι τραγούδησε ο ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΡΟΣ από το ΔΟΛΟ ΠΩΓΩΝΙΟΥ με το πολυφωνικό σύνολο "ΧΑΟΝΙΑ" το τραγούδι τούτο σε εκδήλωση του πΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ το 2005 στο Κεφαλόβρυσο

ΝΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΜΗΛΟ


Να είχα ένα μήλο, να ‘ριχνα
στο πέρα παραθύρι,
να τσάκιζα το μαστραπά,
πο’ ‘χει το καρυοφύλλι.
Κι ο μαστραπάς τσακίστηκε,
το καρυοφύλλι εχύθη.
-Για σέν’ το λέγω, αγάπη μου,
που είσαι στο παραθύρι.
Το μαντιλάκι που κεντάς
εμένα να το δώσεις..
-Εσένα που είσ’ η αγάπη μου,
εσένα θα το δώσω.
Στα γόνατά του το ‘ριξε,
στα χέρια το ξετάζει.

από το πρώτο βιβλίο που είχε πέσει στα χέρια μας με πολυφωνικά τραγούδια, τη συλλογή των ΦΩΤΙΟΥ, ΛΥΤΗ "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ". το έχουμε σε παραλλαγή να τραγουδιέται από το πολυφωνικό όμιλο του ΑΝΩ ΠΩΓΩΝΙΟΥ

Ο ΕΡΩΜΕΝΟΣ

Απριλινά λουλούδια, και ρόιδα του Μαΐου
και συ κηνούργια αγάπη, που μόχασες το νου
το Μάη και τον Απρίλη κοντά το θεριστή,
θα νάρθω να σε πάρω, μη γίνεσαι μικρή.
Απρίλη λουλούδια, και ρόιδα του Μαΐου,
και συ κηνούργια αγάπη, που μόχασες το νου,
το Μάη και τον Απρίλη κοντά τον Αύγουστο,
θα νάρθω να σε πάρω, μη κάν(η)ς τον άρρωστο.


καταμεσής στο χειμώνα, ένα ανοιξιώτικο τραγούδι με ευφάνταστο τίτλο από το συλλέκτη ΓΡΗΓΟΡΗ ΧΑΣΙΩΤΗ. Απρίλης, Μάης, Ιούνιος (θεριστήσς) κι Αύγουστος σε ένα ιδιόμορφο μουσικό ημερολόγιο...

ΜΙΑ ΛΙΑΝΗ, ΜΩΡ’ ΜΑΝΑ ΜΟΥ

Μια λιανή, μωρ’ μάνα μου,
μια λιανή λιανούτσικη
και μελαχρινούτσικη.
Σε ποτάμια εκάθονταν
κι όλο συλλογίζονταν:
«Πώς ‘θαλα περάσω ‘γώ
τούτο το θολό νερό;»
Κει που συλλογίζονταν
πέρασε ένας νιούτσικος
και την καλημέρισε.
- Καλημέρα, νιούτσικη
και μελαχρινούτσικη.
Κι αυτή του απάντησε
και τον παρακάλεσε:
- Πέρασε με, νιούτσικε,
πέρασέ με αντίπερα
να σου δώσω φίλημα,
φίλημα κι αγκάλιασμα
και γλυκοκουβέντιασμα.
Όσο την επέρασε
κι άπε τον εγέλασε.
Κι ο νιος απ’ το γινάτι
όλο τρέχει από κοντά της.
Ωπ εδώ και ωπ εκεί
όσο πάει κοντά της:
Τρέχοντας η νιούτσικη
φώναξε τη μάνα της:
- Έβγα, μάνα, για να δεις
γάιδαρο που σου ‘φερα,
φορτωμένο κούτσουρα
και στα μασοσάμαρα
όλο προσανάμματα.

τραγούδι του πόθου με περιπαικτική διάθεση στο τέλος του. το απαντήσαμε στη συλλογή των ΦΩΤΙΟΥ / ΛΥΤΗ "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ". η προσμονή, το αντάλλαγμα, το φιλί, η διάψευση, το κυνήγι, κοινοί οι τόποι