τραγούδια του γλεντιού και της τάβλας

νέα κατηγορία, απλά για την ανάγκη μιας ταξινόμησης που έτσι κι αλλιώς είναι πολύ σχετική. το τραγούδι προέρχεται από τη συλλογή του ΥΦΑΝΤΗ και το έχουμε επανειλημμένα ηχογραφήσει σε διαφορετικές του εκδοχές, κυρίως πωγωνίσιες, στο ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ


ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΠΙΕΙΤΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ

Χίλιο καλώς τον ήβραμε τούτον τον νοικοκύρη
με τα καλά του φαγιά, με τα γλυκά του λόγια.
- Φίλοι, καλώς ορίσατε, φίλοι και αγαπημένοι
με την καλή σας συντροφιά, με τα καλά σας λόγια.
Φάτε και πιείτε, βρε παιδιά, χαρείτε να χαρούμε
τούτον το χρόνο τον καλό, τον άλλον ποιος τον ξέρει,
για ζιούμε, για πεθαίνουμε, για σ’ άλλον τόπο πάμε.
Κι’ εκεί χαρές δε γένουνται κι’ ούτε και πανηγύρια
κι ούτε μεσ’ σ’ άλλου τράπεζα να φάμε και να πιούμε.
Να μας προκόψουν τα παιδιά και σ’ άλλα να χαρούμε.

ΣΕ ΤΟΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΒΛΑ ΠΟΥ ‘ΜΑΣΤΕ (2η παραλλαγή)

Σε τούτη(ν) τάβλα που ‘μαστε,
σε τούτο το τραπέζι,
τον άγγελο φιλεύουμε
και το Χρίστο κερνούμε
και την χρυσή την Παναγιά,
όλοι την προσκυνούμε,
να μας χαρίσει τα κλειδιά,
κλειδιά του Παραδείσου
να κόψουμε τον άλυσο,
να βγουν οι αλυσομένοι,
για να τους περιμένομε,
στο τρίχινο γιοφύρι
Κι ο άλυσος δεν κόβεται,
πο’ ‘χει την αλυσίδα.

τη ΛΕΣΙΝΊΤΣΑ στην περιοχή των Ριζών αναφέρει σαν προέλευση της συγκεκριμένης παραλλαγής ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΤΣΑΛΙΔΑΣ που τη συμπεριλαμβάνει στη συλλογή του "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ" που εκδόθηκε από τον Gutenberg πρίν από τέσσερα χρόνια. το τραγούδι σε άλλη παραλλαγή του είναι από τα αγαπημένα του ΔΗΜΟΥ ΔΕΔΕ σε κάθε γλέντι μας και συνθήθως έτσι ξεκινάει τα τραγούδια του. η "ΑΠΕΙΡΟΣ" το δισκογράφησε με την οικογένεια ΔΕΔΕ από τη Δερβιτσάνη της Δερόπολης στις "ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ"

ΓΙΟ ΜΩΡ’ ΓΙΟ (Στα δύο πηδηχτός)

Ένα τραγού – γιο μωρ’ γιο,
ένα τραγούδι θα σας πω.
Πως πέρασα, γιο μωρ’ γιο,
στο χωριό Ζαραβίνα.
Με παρε – γιο μωρ’ γιο,
με παρέα όλοι μαζί.
Με στου Δή – γιο μωρ’ γιο,
μες στου Δήμου το μαγαζί.

Με τον φί – γιο μωρ’ γιο,
με τον φίλο μας τον Δήμο.
Που ‘χε το – γιο μωρ’ γιο,
που ‘χε το κρασί φίνο.

Τον κερνού – γιο μωρ’ γιο,
τον κερνούμε μας κερνούσε.
Κι η παρέ – γιο μωρ’ γιο,
κι παρέα φίνα πέρασε.

Πιέτε φί – γιο μωρ’ γιο,
πιέτε φίλοι κοκκινέλι.
Εγώ εδώ, γιο μωρ’ γιο,
εγώ εδώ ‘μαι, μη σας μέλει.

Όρεξη γιο μωρ’ γιο,
όρεξη να ‘χετε να πιείτε.
Και τραγού – γιο μωρ’ γιο,
και τραγούδια να μας πείτε.

Τώρα γέ – γιο μωρ’ γιο,
τώρα γέρασα δεν πάω,
δεν πί – γιο μωρ’ γιο,
δεν πίνω δεν τραγουδάω.

Σκέπτομαι, γιο μωρ’ γιο,
σκέπτομαι τη Ζαραβίνα.
Κάθοντας, γιο μωρ’ γιο,
κάθοντας στη τζιοραμπίνα.

να η γνωστή αλβανική φράση σε ένα ακόμη τραγούδι, το γιο μορ γιο που σημαίνει όχι μωρέ όχι. τούτη τη φορά από τη συλλογή του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΤΣΙΑ "ΠΩΓΩΝΙ, ΔΕΡΟΠΟΛΗ, ΗΘΗ ΚΙ ΕΘΙΜΑ". "ΑΠΕΙΡΟΣ", ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΠΙΕΙΤΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ

Χίλιο καλώς τον ήβραμε τούτον τον νοικοκύρη
με τα καλά του φαγιά, με τα γλυκά του λόγια.
- Φίλοι, καλώς ορίσατε, φίλοι και αγαπημένοι
με την καλή σας συντροφιά, με τα καλά σας λόγια.
Φάτε και πιείτε, βρε παιδιά, χαρείτε να χαρούμε
τούτον το χρόνο τον καλό, τον άλλον ποιος τον ξέρει,
για ζιούμε, για πεθαίνουμε, για σ’ άλλον τόπο πάμε.
Κι’ εκεί χαρές δε γένουνται κι’ ούτε και πανηγύρια
κι ούτε μεσ’ σ’ άλλου τράπεζα να φάμε και να πιούμε.
Να μας προκόψουν τα παιδιά και σ’ άλλα να χαρούμε.

ο γνωστός μουσικολόγος μάλκλον θα κατέφευγε στην αγαπημένη του παραβολή των στίχων του Σεικίλου με τους στίχους τούτου του τραγουδιού ... εμείς το βρήκαμε στη συλλογή του ΥΦΑΝΤΗ "Πωγωνίσιος Γάμος"

ΧΑΡΕΙΤΕ ΝΙΟΙ ΤΙΣ ΕΜΟΡΦΕΣ

Χαρείτε νιοι τις έμορφες και νιες τα παλικάρια,
κι εσείς οι χαμογέροντες χαρείτε τα παιδιά σας.
Τούτον τον κόσμο που ’βραμε, άλλοι τον είχαν πρώτα,
σε μας τον παραδώσανε άλλοι τον καρτερούνε.
Καλότυχα είναι τα βουνά, που Χάρο δεν φοβούνται.
Το καλοκαίρι πράσινα και τον χειμώνα χιόνια.


Τραγούδι από ψηφιακή έκδοση που κυκλοφόρησε με τραγούδια του ΔΟΛΟΥ ΠΩΓΩΝΙΟΥ από το Σύλλογο του χωριού και που ειναι δυστυχώς διαθέσιμος μόνο σε απευθείας επαφή μαζί τους. Πωγωνίσια πολυφωνικά τραγούδια σε άξιες ερμηνείες!

ΦΙΛΟΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ

Ωχ! Φίλοι καλώς σας ήβραμε, φίλοι και αγαπημένοι .
Ωχ! Απόψε όλοι μας μαζί χαρείτε να χαρούμε.
Ωχ! Κι αύριο καλές αντάμωσες, πάλι ν’ ανταμωθούμε.
Ωχ! Στον Αη-Λια, στον Πλατανά, ψηλά στο κρυονέρι.
Ωχ! Πο’ χουν οι κλέφτες σύναξη κι όλοι οι καπεταναίοι.

με το τραγούδι τούτο, το πολυφωνικό καλωσόρισμα ξεκινούν τα γλέντια συχνά στο Πωγώνι. έτσι σίγουρα ξεκινά κάθε εκδήλωση του ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ όταν μας τιμά με τη συμμετοχή του πωγωνίσιος πολυφωνικός όμιλος, εδώ είναι η απομαγνητοφώνηση από το τραγούδισμα του πολυφωνικου των Κτισμάτων σε εκδήλωσή μας στη Χρυσόδουλη το 2003. Από το ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ"