το ισοπολυφωνικό τραγούδι της Αλβανίας...

αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της UNESCO... http://unescohat.wordpress.com/?

Ισοφωνικά συγκροτήματα

Η αλβανική παραδοσιακή πολυφωνική μουσική, που εκτελείται κυρίως από άνδρες, διακρίνεται σε δύο μεγάλες ομάδες: των Ghegs στον αλβανικό βορά και των Tosks και Labs που ζουν στα νότια της χώρας.
Η παραδοσιακή αυτή μουσική βασίζεται στον μουσικό όρο «ίσο» ( ανάλογος με το «ίσον» της βυζαντινής μουσικής) στον βόμβο, δηλαδή, που συνοδεύει το πολυφωνικό τραγούδι. και εκτελείται με δύο τρόπους: α] Η ομάδα των Tosks, κρατά πάντα συνεχόμενο το «ίσο» και τραγουδιέται επάνω στο παρατεταμένο φωνήεν «ε» ενώ οι τραγουδιστές παίρνουν αναπνοή με τη σειρά και β] Η ομάδα των Labs, κάποιες φορές, κρατά το «ίσο» ρυθμικά και ακολουθεί το κείμενο του τραγουδιού.
Τα τραγούδια που εκτελούνται πολυφωνικά έχουν δύο σόλο μέρη ( τραγουδά ένας τραγουδιστής και μετά ο άλλος ) ενώ το «ίσο» κρατιέται από την χορωδία καθ’ όλη την διάρκεια της εκτέλεσή στους. Για να κατανοήσουμε το υπέροχο άκουσμα των παραδοσιακών πολυφωνικών συγκροτημάτων πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα σόλο τραγούδια διαφέρουν στη δομή τους ανάλογα με τον τρόπο που κρατιέται το «ίσο» από τους χορωδούς.
Το μουσικό αυτό είδος καλείται, επίσης, ισοπολυφωνικό και είναι τόσο δεμένο με την λαϊκή παράδοση της χώρας ώστε το συναντά κανείς σε πολλά κοινωνικά γεγονότα όπως : γάμους, κηδείες, γιορτές για την συγκομιδή, θρησκευτικές τελετές και φεστιβάλ αλβανικής λαϊκής μουσικής στο Αργυρόκαστρο.
Μάλιστα, εδώ και μερικές δεκαετίες, ο τουρισμός και το αυξανόμενο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για αυτή τη μοναδική λαϊκή παράδοση έχουν συμβάλλει στην αναγέννηση της αλβανικής ισοπολυφωνικής μουσικής.
Αλλ’ όμως, η απουσία νομικής προστασίας και οικονομικής υποστήριξης στους τραγουδιστές αυτούς από τη μια πλευρά και η φυγή των νέων στις μεγάλες πόλεις για να βρουν δουλειά από την άλλη θέτουν σε κίνδυνο την διάδοση της πολυφωνικής μουσικής μαζί με τις περίπλοκα όμορφα τεχνικές της και το τεράστιο ρεπερτόριο των τραγουδιών της.
Έτσι σήμερα, την διάσωση αυτής της κληρονομιάς ανέλαβαν να εξασφαλίσουν περισσότερο οι λαϊκοί παραδοσιακοί καλλιτέχνες με τις χορωδίες τους.

Όταν το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών μέσω της αρμόδιας υπηρεσίας του αγνοούσε το διαγωνισμό της UNESCO για την παγκόσμια άυλη πολιτιστική κληρονομιά και δεν φιλοτιμήθηκε ούτε καν να υποβάλει σχετικό αίτημα στο διεθνή διαγωνισμό, η Αλβανία προετοίμαζε μεθοδικά τη δική της αίτηση και την υποστήριζε εμπρακτα. Ένα ολόκληρο χρόνο πριν την καταληκτική ημερομηνία του διαγωνισμού εξέδωσε διπλό cd με τίτλο ISOPOLYPHONY για να υποστηρίξει την αίτησή της, έκδοση του Υπουργείου Πολιτισμού της Αλβανίας. Ένα τέτοια cd, σε επιμέλεια του μουσικολόγου VASIL TOLE, μας χάρισε τότε ο ίδιος στο Φεστιβάλ Πρεμετής, συστήνοντάς μας τους ξένους προσκεκλημένους του. Μια μεθοδική προετοιμασια που υποστήριξε την αλβανική πολυφωνία και μέσα από την επιβράβευση της UNESCO εξασφάλισε μέτρα και πόρους για τη διάσωση της πολυφωνικής κληρονομιάς. Στην Ελλάδα όταν ετέθηκε το θέμα της ολιγωρίας με επερώτηση στη Βουλή ο τότε ΥΠΠΟ κ. Βουλγαράκης απάντησε ότι "εμείς υποστηρίζουμε σταθερά το ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ". Από τότε, ως τιμωρία, ο θεσμός πέρασε μάλλον σε black list...