ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο....
2 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 1
ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο....
το τραγούδι που προστέθηκε σήμερα στην ΗΧΟΘΗΚΗ σε μια πληρέστερη στιχουργική μεταγραφή του στο πλαίσιο του προγράμματος "ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" της ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ"
ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ
Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο,
η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ ‘χω τον καημό σου.
Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;
Σου στέλλω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
σου στέλλω μοσχοστάφυλο, στο δρόμο ξεσπυριάζει.
Αν σου στείλω και το δάκρυ μου σ’ ένα φτενό μαντήλι,
το δάκρυ μου είναι βαφερό και βάφει το μαντήλι.
Πέντε ποτάμια το ‘πλεναν και βάψαν και τα πέντε.
Απέρασε(ν) ο κεραντζής κι έβαψε τ’ άλογό του.
Απέρασε κι ένα πουλί κι έβαψαν τα φτερά του.
Μια προβατίνα πέρασε κι έβαψε το μαλλί της.
Επάησε κόρη να λουστεί κι έβαψαν τα μαλλιά της.
Πάησε πουλί να πιει νερό και βράχνιασ’ η λαλιά του.
Δρόπολη – Πωγώνι – Ριζά – Βούρκος
559. Αραβαντ. 206, 342. Ζώτ. 28. Νίκ. 123. Πολ. 200. Φωτ. – Λύτ. 125 (παραλ.). 155.
Κατσαλίδας 400 – 401.
ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ
Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο,
η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ ‘χω τον καημό σου.
Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;
Σου στέλλω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
σου στέλλω μοσχοστάφυλο, στο δρόμο ξεσπυριάζει.
Αν σου στείλω και το δάκρυ μου σ’ ένα φτενό μαντήλι,
το δάκρυ μου είναι βαφερό και βάφει το μαντήλι.
Πέντε ποτάμια το ‘πλεναν και βάψαν και τα πέντε.
Απέρασε(ν) ο κεραντζής κι έβαψε τ’ άλογό του.
Απέρασε κι ένα πουλί κι έβαψαν τα φτερά του.
Μια προβατίνα πέρασε κι έβαψε το μαλλί της.
Επάησε κόρη να λουστεί κι έβαψαν τα μαλλιά της.
Πάησε πουλί να πιει νερό και βράχνιασ’ η λαλιά του.
Δρόπολη – Πωγώνι – Ριζά – Βούρκος
559. Αραβαντ. 206, 342. Ζώτ. 28. Νίκ. 123. Πολ. 200. Φωτ. – Λύτ. 125 (παραλ.). 155.
Κατσαλίδας 400 – 401.
ΑΠΕΙΡΟΣ- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 1023
Registration date : 07/11/2007
Απ: ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο....
Τραγούδια που μοιάζουν αυτονόητα τα δημοτικά τραγούδια. Τα λόγια τους, οι στίχοι τους, η παράταξη των λέξεων εντός τους ομοιάζει αναπόφευκτη ως αξιωματικά παραδομένη. Μα ωστόσο φτάνει να δεις ξέχωρα τα λόγια αυτά από τη μουσική τους και να αντιληφθείς τη μέγιστη ποίηση που αναβλύζουν. Τότε οι λέξεις ανακτούν έναν ειρμό απρόοπτο και όχι αναπόφευκτο και η ποίηση αναπλάθει τον κόσμο όπως μόνο η ίδια η ποίηση μπορεί. Έναν κόσμο όπου ένα πουλί βάφει τα φτερά του εκεί όπου μια κόρη βάφει τα μαλλιά της. Ένα απύθμενο σεντούκι πολύτιμης ποίησης οι στίχοι των δημοτικών τραγουδιών...
ΕΡΑΤΩ- Αριθμός μηνυμάτων : 22
Registration date : 08/11/2007
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
|